Ben Poetiray is gitarist en “Indorocker” pur sang, op dit moment bij de Java Guitars en The Legends. Zijn muzikale carrière begon in 1962, toen hij samen met zijn broers de band The Poetiray Brothers oprichtte. Ben heeft in de loop van de tijd in diverse bands gespeeld zoals Eurasia (met Reggy en Loulou Tielman), The Tielman Brothers, Willy and his Giants en heeft zelfs een tijdje bij Hannie & De Rekels gespeeld.

Ben heeft na 1970 tevens een periode in diverse bands in Duitsland gespeeld en toen hij door Reggie Tielman werd gevraagd om in de band Eurasia te spelen heeft hij een aantal jaar met deze band rondgetoerd. In 1982 is de band veranderd in The Tielman Brothers. Vanaf 1986 heeft hij bij de The Black Dynamites, The Javalins (met Hans Bax en Robby Latuperisa) en The Hot Jumpers (waarmee hij in Amerika heeft gespeeld) gespeeld.

Ben is een entertainer en dat ervaar je tijdens zijn optredens, hij speelt niet alleen gitaar, hij gooit er ook nog eens mee….! Gelijkertijd wordt Ben gezien als een bescheiden iemand die als het er op aan komt altijd kiest voor “sama sama” (gezamenlijk/samen). Ben heeft een prijs van verdienste uitgereikt gekregen door Time Event en is destijds uitgeroepen tot de meest populaire gitarist van 2012/2013.

 

Ik stelde Ben de volgende vragen:

Wie zijn je vader en moeder? Wat heb je van hen meegekregen/meegenomen in jouw leven?

Ben: Mijn vader heet Adé en mijn moeder Dien, en wat ik vooral heb mee gekregen zijn normen en waarden en ook de muzikaliteit, mijn vader was al een bekende muzikant in Indië, hij speelde daar in de band The Blue Rythm Kings.

 

Wanneer is jouw liefde voor de gitaar ontstaan? Als je 1 gitaar zou mogen meenemen naar een volgend leven, welke zou dat dan zijn?

Ben: Mijn liefde voor de gitaar is in 1962 begonnen toen ik als 13-jarig jongetje met The Rainbow Twisters ging optreden in Houten Keet in de Besterd.

Als ik 1 gitaar zou kunnen meenemen dan zou dat mijn Fender Jazzmaster uit 1962 zijn, waar ik nu nog steeds mee speel.

 

Heb je wel eens iets geks gedaan of meegemaakt als je moest optreden wat nog niet veel mensen weten?

Ben: Nee, eigenlijk niet dat ik me kan herinneren. Weet ook, dat mijn vader tevens onze manager was en hij was echt streng. Hij was er met elke optreden bij dus je kon dan ook echt geen flauwekul uithalen!

 

Wat betekent indorock voor jou?

Ben: Indorock vind ik leuk om te spelen omdat in de Indorock-muziek veel Breaks (korte onderbrekingen) en Syncopen (een ritme waarbij een of meer tonen niet op de tel of puls vallen) zitten. Dit maakt deze muziek nog een beetje spannender en maakt het ook apart. Ik hou echt van indorock, ik ben daar ook mee opgegroeid.

  

Wat is het mooiste compliment dat je ooit hebt gekregen (hoeft niet per sé te maken te hebben met muziek)?

Ben: Mijn 2 Awards die ik heb gekregen, daar ben ik trots op. En ook de complimenten die ik krijg over de muziek en mijn show, altijd, daar kom ik niet onder uit.

 

Je hebt gespeeld met je broers in 1 band, ik zou me kunnen voorstellen dat je dan veel hebt af te stemmen en niet altijd op 1 lijn zit, óf dat je het juist heel goed met elkaar kunt vinden. Hoe ging dat bij jullie?

Ben: Af en toe ging het best met veel strubbelingen, maar onze vader kreeg dat wel onder controle, zoals ik al eerder zei, hij was erg streng.

 

Edu Schalk (The Entertainers) is destijds ook een bandlid geweest bij The Poetiray Brothers. Kan ik hem scharen onder de noemer “brother from another mother”?

Ben: Jazeker is hij een “brother from another mother”! Hij noemt zichzelf soms ook echt Edu Poetiray ha.ha.ha.

 

Waar ik echt van kan genieten als wij als band muziek maken, is als het soms helemaal ”klopt”, iedereen doet wat hij moet doen, alles klinkt als een zonnetje, het publiek is blij, etc. Ik heb deze vraag ook aan de andere geïnterviewde muzikanten gesteld, maar wanneer klopt het (geluid) in een band voor jou? En wat is het belangrijkste volgens jou om dat voor elkaar te krijgen?

Ben: Het belangrijkste is dat mijn gitaarversterker goed klinkt. Als ik Indorock speel moet het geluid van mijn gitaarversterker echt Indorock en clean zijn en dat betekent dus geen vervorming. Het zanggeluid moet ook mooi klinken met reverb zoals dat vroeger was (maar dit alleen als ik Indorock speel). En er moet gedisciplineerd gespeeld worden en er moet geen ratjetoe van gemaakt worden.

 

Wat zou je willen dat mensen herkennen in jouw manier van muziek maken? M.a.w. wat wil jij overbrengen op je publiek?

Ben: Ik wil mijn publiek laten zien, voelen en horen wat indorock is.

 

Als je je leven opnieuw mocht vormgeven, wat zou je dan anders doen?

Ben: Ik zou dan in ieder geval Conservatorium willen volgen.

 

Als je 1 persoon zou mogen noemen die voor jou een inspiratie in je leven is geweest, wie zou dat dan zijn en waarom?

Ben: Een grote inspiratie voor mij is Elvis Presley geweest, het is echt een wereldzanger en een hele goede performer.

 

Wat zijn je plannen voor de komende jaren? Wat zou je willen doen en heb je tot nu toe nog niet gedaan?

Ben: Ik geniet nu al lang van mijn AOW en ik denk dat ik niet van plan ben om nog heel lang op de bühne te staan omdat ik dan waarschijnlijk met een rollator de bühne op moet, ha.ha.ha.

 

Wij, Young Ones Forever zijn nog “upcoming”, zeker als we ons afzetten tegen jouw jarenlange ervaring. Als je ons, en andere beginnende bands, een gouden tip zou mogen geven, wat zou dat dan zijn?

Ben: Luister goed naar de muziekpartijen die je thuis moet doornemen, en dat geldt ook voor iedere bandlid afzonderlijk.  Zorg dat jullie goed repeteren met elkaar en niet van “het lukt wel, is goed zo”, dan ben je verkeerd bezig, kortom wees ook een beetje streng voor jezelf en ook voor de andere bandleden, als het niet goed is het niet goed (mits je dat vind voor jezelf)!

 

Ik wens jou en de Band veel suc6!

Ben Poetiray, 22-09-2021